آی آدم ها

حالم از خوم بهم می خوره...

نمی دونم چرا اینطوری رفتار می کنم!!!

فقط می دونم این من نیستم!!!

انگار پشت یک نقاب خودمو مخفی کرده ام!!!

انگار این نقاب تظاهر سعی داره رفتارم را تغییر بده!!!

حالم از این همه تظاهر به آلزایمری بهم می خوره!!!

من هنوز همانم که بودم!! فقط می خوام اظهار کنم!! تظاهر به اینکه خیلیا از زندگیم محو شده اند!!! تظاهر به اینکه این آدمای جدید را خیلی بیشتر از قبلیا دوست دارم دروغ بزرگیه که دارم به خودم می گم!!!

می خوام همان قبلی باشم!!! همان که بلد نبود رک و راست حرف بزنه همون که هیچوقت ادای هیچکس را در نمی آورد اما ... برای همه اینها دیره خیلی دیره!!! ... من خیلی بد شده ام!!!

دیـگـــر نه اشـکـــهایــم را خــواهـی دیــد

نه التـــمـاس هـــایم را

و نه احســـاســاتِ ایــن دلِ لـعـنـتـی را…

به جـــایِ آن احســـاسی که کُـــشـتـی

درخـتـی از غــــرور کـاشـتم…

  لیلی زیر درخت انار نشست.
درخت انار عاشق شد، گل داد، سرخ سرخ.
گلها انار شد، داغ داغ. هر اناری هزارتا دانه داشت.
دانه ها عاشق بودند، دانه ها توی انار جا نمی شدند.
انار کوچک بود. دانه ها ترکیدند. انار ترک برداشت.
خون انار روی دست لیلی چکید.
لیلی انار ترک خورده را از شاخه چید.
مجنون به لیلی اش رسید.
خدا گفت: راز رسیدن فقط همین بود.
کافی است انار دلت ترک بخورد. 

دیر باریدی باران ... خیلی دیر ... من در نبودنش خشکیدم!

  خیانت واژه ی تلخی ست ، حقیقتی زهرآگین…
فرود دشنه، پی در پی ، بر پیکره ی دوستت دارمها…
هرگز تبرئه ای نیست…
آنکه را که چنین به کشتن قلب آهنگین عشق برخاست و دلی را که پژمرد …

  همیشه شیرین نباش!
فرهاد گاهی باید طعم دیگری را تجربه کند…

  زیاد خوب نباش …
زیاد دم دست هم نباش ...
زیاد که خوب باشی دل آدم ها را می زنی …
آدم ها این روزها عجیب به خوبی ، به شیرینی ، آلرژی پیدا کرده اند …
زیاد که باشی ، زیادی می شوی …

  آدمها آنقدر زود عوض می شوند …
آنقدر زود که تو فرصت نمی کنی به ساعتت نگاهی بیندازی
و ببینی چند دقیقه بین دوستی ها تا دشمنی ها فاصله افتاده است …

 كاش همانطور كه از شكستن تكه اي شيشه بر ميگردي و نگاهش ميكني

وقتي دل مرا شكستي،يكبار بر ميگشتي فقط نيم نگاهي ميكردي...

 افلاطون را گفتند چرا هرگز غمگین نمیشوی؟ گفت دل به هرچی که نمیماند نمیبندم...

 سرد بودنم را بگذار به حساب گرم بودنت با دیگران . . .

  با خبری که صبح شنیدم زیرو رو شده ام!

هنوز توی یک شوک بزرگم!

خیلی چرت و پرت با دوستان گفتم و شنیدم! بلندتر خندیدیم بیشتر غیبت کردیم ...

اما همه دروغی برای سنگ بودنم بود!!!! دیگه احساسات را خدا آمرزیده!!!

مرگ حقه ... می دانم خیلی جوان بود اما مرگ حقه!!!

فقط یهو سر کلاس قاطی کردم زمان رفت درست به لحظه ای که شب قبلش خواب آن روز لعنتی را دیده بودم!!! پرونده پزشکی همکلاسی محترم... دروغ ... خبرچینی ... سرکلاس نرفتنم... حال خراب من بعد از یک هفته ... 

و ... دوباره بهم ریختم!!!!

 وقتی یک چیز برات آرزو بود...وقتی رسیدی تازه میفهمی آرزوش بهتر از رسیدنش بود

 بی صدا می روی...

درست عین همیشه...

آه ای کوچولوی بزرگ نما کسی تو را به خاطر خودت دوست نداره!

برای یکی تکیه گاهی! برای دیگری اعتبار! برای یکی فقط جنبه سرگرمی داری و ...!

خودمانیم چقدر تو آدم مهمی هستی!!! همه وقتی با تو کار دارند بهت زنگ می زنند! تو چقدر محبوبی! همه مدام علیه تو هستند! پیشرفت تو برای همه سم شده است!

آه کوچولو! تو چقدر بی احساس شده ای!

یهو دلم برات سوخت! تویی که با کوچکترین هدیه به وجد می آمدی امروز... این تو بودی که بی احساس از همه چیز گذشتی؟

آه کوچولو!! چرا دیگه حتی گریه نمی کنی؟

آه آه آه

بی خیال کوچولو تو هم داری بزرگ می شی!

 دلم نگرفته از اینکه رفته ای …
دلگیرم از همه دوست داشتنهایی که گفتی ولی نداشتی … !!!

“قبل از خواب دیگران را ببخش  و من قبل از اینکه بیدار شوید ، شما را بخشیده ام” . . .

 چه کسی جرات می کند

مداد رنگی خریدم تا باهاش خودمو رنگ کنم!!

 وقتی تو پاییز روی برگای زرد و خشک پا میذاری یادت باشه همین برگا یه روزی بهت نفس می دادن

 تنها یک برگ مانده بود …
درخت گفت : منتظرت میمانم !
برگ گفت : تا بهار خداحافظ !
بهار شد ولی درخت میان آن همه برگ دوستش را فراموش کرده بود …

 دیشب که نمیدانستم برای کدام یک از درد هایم گریه کنم کلی خندیدم  . . .

(صادق هدایت)

هیچ چیز در طبیعت برای خود زندگی نمیکند

رودخانه ها آب خود را مصرف نمیکنند

درختان میوه خود را نمی خورند

خورشید گرمای خود را استفاده نمیکند

ماه ، در ماه عسل شرکت نمیکند

گل ، عطرش را برای خود گسترش نمیدهد

نتیجه :

زندگی برای دیگران ، قانون طبیعت است . . .

 چیز هایی که از دست داده ای را به حساب نیاور چون گذشته هرگز برنمیگردد اما گاهی اوقات ، آینده میتواند چیزهایی که از دست داده ای را برگرداند به آن فکر کن . . .

 تو دنیایی زندگی میکنم که گه گاه یادت میکنن! اما تو هنوز به یادشونی! از اون روز میترسم که کسی یادت نکنه

 تنها حقیقت را می نویسم ، مرا چه که تلخ است و غمگین . . .