زندگی آن هنگام زیباست که آدمی بداند فکری به خاطرش در هیاهوست
برچسب‌ها:
راز ها روى نوك زبان ما مانند فلفل قرمزند دير يا زود زبان مان را آتش ميزنند
برچسب‌ها:
تولد و مرگ را درمانی نیست مهم این است که فاصله میان این دو را شاد زندگی کنیم . . .
برچسب‌ها:
از آدم ها غمی به دل نگیر. زیرا خود غمگینند.با آنکه تنهایند از خود می گریزند
برچسب‌ها:
برای تا ابد ماندن باید رفت...
گاهی از قلب کسی و گاهی به قلب کسی..!!
برچسب‌ها:
آدما بازي رو دوست دارن اين دست تو ست كه انتخاب كني اسباب بازي شون باشي يا هم بازي شون .
برچسب‌ها:
اگر روزی دشمن پيدا كردی، بدان در رسيدن به هدفت موفق بودی.
اگر روزی با نیش با تو حرف زدند، بدان که قدرت مقابله با تو را ندارند.
اگر روزی تنهایت گذاشتند، بدان فهمیدند که تو لیاقتت بهترین هاست.
اگر روزی ....
برچسب‌ها:
وقتی سکوت خدا را در برابر راز و نیاز دیدی ، نگو خدا با من قهر است ! او به همه کائنات فرمان سکوت داده تا حرف تو را بشنود پس حرف دلت را بگو
برچسب‌ها:
زن: سحر چون می روی در کام امواج
کند تاب مرا هجـــر تــــو تاراج
ماهیگیر: منم یک مرد ماهیگیر ساده
خدا نان مــــرا در آب داده !
زن: تو را دریا فرو کوبیــده صد بار
از این زیبای وحشی دست بردار
ماهیگیر:چو می خواننــدم این امواج از دور
همه عشقم،همه شوقم،همه شور
زن: فریبش را مخور ای مرد ، زین بیش
به گردابش ، به طوفانش بیاندیش
ماهیگیر: نمی ترسم،نمی پرهیزم از کار
به امیــد تو می آیم دگــر بار
زن: اگر از جان نمی ترسی در این راه
بیــاور گوهری، رخشنده چون ماه
بشوی از خانه ات فقــر و سیاهی
که مرواریـــــد نیــکو تر ز ماهی
ماهیگیر: ز عشقم گوهری تابنده تر نیست
سزاوار تو زیـن خوشتر گهر نیست
ولیــکن تا نبـــــاشم شرمسارت
فـروزان گوهــــری آرم نثــــارت
زنی خامـــوش در ساحـــل نشسته
به آن زیبــــای وحشی چشم بـسته
بـــر او هر روز چون سالی گذشتست
هنـــوز آن مرد عاشق بر نگـشتست
نه تنها گوهری در دام ننشست
که عشقی پاک گوهر رفت از دست
فریدون مشیری
برچسب‌ها:
آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در آب دارد می سپارد جان
یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند
روی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید
آن زمان که مست هستید از خیال دست یابیدن به دشمن
آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید
که گرفتستید دست ناتوانی را
تا توانایی بهتر را پدید آرید
آن زمان که تنگ می بندید
بر کمرهاتان کمربند
در چه هنگامی بگویم من
یک نفر در آب دارد می کند بیهوده جان قربان
آی آدمها که بر ساحل بساط دلگشا دارید
نان به سفره جامه تان بر تن
یک نفر در آب می خواند شما را
موج سنگین را به دست خسته می کوبد
باز می دارد دهان با چشم از وحشت دریده
سایه هاتان را ز راه دور دیده
آب را بلعیده در گود کبود و هر زمان بی تابیش افزون
می کند زین آبها بیرون گاه سر گه پا
آی آدم ها که روی ساحل آرام ، در کار تماشائید !
موج می کوبد به روی ساحل خاموش
پخش می گردد چنان مستی به جای افتاده ، بس مدهوش
می رود نعره زنان. وین بانگ باز از دور می آید :
” آی آدم ها .. “
و صدای باد هر دم دلگزاتر
در صدای باد بانگ او رساتر
از میان آبهای دور یا نزدیک
باز در گوش این نداها
” آی آدم ها… “
برچسب‌ها:
.: Weblog Themes By Pichak :.