آی آدم ها

چرا رفتی چرا من بی قرارم

به سر سودای آغوش تو دارم

نگفنی ماه تاب امشب چه زیباست

ندیدی جان من از غم ناشکیباست

چرا رفتی چرا من بی قرارم

به سر سودای آغوش تو دارم

خیالت گرچه عمری یار من بود

امیدت گرچه در پندار من بود

بیا امشب شرابی دیگرم ده

ز مینای حقیقت ساغرم ده

چرا رفتی چرا من بی قرارم

به سر سودای آغوش تو دارم

دل دیوانه را دیوانه تر کن 

مرا از هردو عالم بی خبر کن